De wetenschap achter sanering- en sloopprojecten

In opdracht van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) heeft Dusseldorp Infra, Sloop en Milieutechniek de asbestsanering en sloop van gebouwencomplex PQR op het Science Park uitgevoerd.

Het Amsterdam Science Park is een locatie waar onderwijs, onderzoek en ondernemen samengaan met wonen en ontspannen. Er zijn gerenommeerde organisaties gevestigd zoals het Centrum Wiskunde & Informatica, Nikhef, SURFsara (nationale high-performance computing en e-science support center), het FOM-instituut AMOLF, het Advanced Research Center for Nanolythography en de Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica (UvA-FNWI). Ook het gebouw, waarin vroeger het versnellercomplex was gevestigd, stond op deze locatie. De voormalige huurder Digital Realty had haar intrek genomen in de nieuw gebouwde datatoren op het Science Park. Reden om de overbodig geworden gebouwen te slopen.

De nieuwe datatoren is deels over het te slopen gebouw heen gebouwd. Na het saneren van asbest sloopten we een deel van de bovengrondse bebouwing. Op het deel van het terrein dat niet onderkelderd is, zijn parkeerplaatsen aangelegd. Daarna is de rest van de bovenbouw gesloopt, deels dus onder de nieuwbouw door. Uiteraard werken we altijd zorgvuldig en nauwkeurig, maar slopen onder een nieuw gebouw door is echt een precisieklus. In het versnellerscomplex had men vroeger te maken met radioactieve straling. Alle radioactieve bronnen waren al gesaneerd. De versneller stond in een groot ondergronds complex met hele zware betonnen daken variërend van 1 tot 3 meter dikte. Een deel van dit complex was al gesloopt en wij hebben het meest oostelijke deel gesloopt. Het deel van de kelder dat onder de nieuwe datatoren zit, hebben we niet gesloopt. Het is losgezaagd en in de bodem achtergebleven.

Het universiteitsterrein hanteert zeer strenge eisen voor de toelaatbare trillingen. Logisch, gezien de functie van het terrein. Uit ervaring weten we dat we door conventioneel slopen met grote hydraulische hamers die door het beton hakken het maximale trillingsniveau zeker overschrijden. Daarom hebben wij gekozen voor de methode beton kraken met behulp van springstoffen. Hiervoor hebben we in het dak van de kelder gaten geboord om de springstoffen in te laden. Deze gaten varieerden van 1 tot 5 meter diep in de betonvloer en wanden. Om de stand van het grondwater te beheersen en om het werk civieltechnisch uit te kunnen voeren, plaatsten we rondom de te slopen kelder een damwand tot circa 21 meter onder maaiveld. Daarnaast hebben we tijdens het vrij graven van de kelder bronbemaling toegepast. Daarna hebben we in etappes de zware betonconstructie met springstof gekraakt en met hydraulische kranen opgeruimd. We hebben met een zogenoemd proefschot en berekeningen aangetoond dat deze methode ruim onder het toelaatbare trillingsniveau zou blijven. Na de sloop hebben we de kuip, waar de kelder zich bevond, aangevuld met zand en de damwanden verwijderd. De vrijkomende materialen hebben we gescheiden afgevoerd, zodat deze optimaal hergebruikt konden worden.